கோபம்

வாசலை கடக்கும் போது
வழியிலே இடித்துக் கொண்டேன்
ஊமையாய் உள்ளே காயம்
உள்ளத்தில் சற்று கோபம்
பேசவே வந்த சொற்கள்
பேதமாய் ஆக முன்னர்
வீசலாம் யாரில் என்று
வேகமாய் வெளியில் வந்தேன்

வேலியை பிய்த்து கோழி
மேய்வது எங்கள் சாடி
கோழியாஸ் சின்ன குறோட்டன்
கொத்தியே கிழித்து வைத்தல்
நாளெலாம் நடப்பது உண்மை
நட்புடன் வாழும் அயலின்
சோலியை கிளப்ப வேண்டாம்
சொல்வதற்கு எதுவும் இல்லை

ஆயினும் காலின் வலியை
யாரிலே தீர்த்துக் கொள்ள?
வேகமாய் கற்கள் கொண்டு
வீசினேன் கோழி மீது
பேசவே இயலாசீவன்
பெரும் குரல் எழுப்பக் கண்டு
வாசலை எட்டிப் பார்த்தார் - அடுத்த
வளவிலே வாழும் முகத்தார்.

தொடங்கிய சண்டை வெற்றி
தோல்வியை காணும் சாட்டில்
விடம் என நெஞ்சில் ஏறி
வேதனை ஆச்சு கண்டீர்
குஸ்திகள் கற்ற மகனை
கூப்பிட்ட முகத்தார் - ஆசுப்
பத்திரிக் கட்டில் ஏறி
அடியனைப் படுக்க வைத்தார்!

சஞ்சீவி யாழ்ப்பாணம்